جوش احتراقی یک روش ساده و اقتصادی برای ایجاد اتصال زمین الکتریکی دائمی و با کیفیت است .
مزیت اصلی این فرآیند این است که به هیچ منبع حرارتی خارجی احتیاج ندارد وبا استفاده از یک واکنش گرمازای شیمیایی از یک ترکیب ترمیت ( پودر جوش ) برای گرم کردن هادی ها استفاده می شود .
با گیتی شاپ ما همراه باشید تا جوش احتراقی را در 5 بخش مجزا به ترتیب زیر به تفصیل با هم بررسی کنیم .
جوش احتراقی ( Exothermic welding) که با نام تجاری جوش کدولد ( cadweld ) نیز شناخته می شود یک فرآیند جوشکاری است که از فلز مذاب برای اتصال دائمی هادی ها استفاده می کند .
این فرآیند در یک واکنش گرمازا از یک ترکیب ترمیت برای گرم کردن فلز استفاده می کند و نیازی به منبع خارجی گرما و جریان ندارد .
واکنش شیمیایی تولید کننده گرمای یک واکنش بین پودر آلومینیوم و یک اکسید فلز است .
این روش جوشکاری به عنوان پیوند گرمازا و جوشکاری ترمیت شناخته می شود .
در جوش احتراقی، گرد و غبار آلومینیوم، اکسید فلز دیگری را که معمولاً اکسید آهن است، کاهش می دهد؛زیرا آلومینیوم بسیار واکنش پذیر است. معمولاً اکسید آهن استفاده می شود .
محصولات این واکنش، اکسید آلومینیوم، آهن و مقدار زیادی گرما هستند .
واکنشی به شدت گرمازا (تولید گرما) رخ می دهد که ازطریق احیا و اکسیداسیون، یک توده گرم سفید از مذاب و اکسید آلومینیوم نسوز تولید می شود.
اکسید آلومینیوم چگالی کمتری نسبت به آهن مایع دارد و بنابراین در بالای واکنش شناور است؛درنتیجه در مراحل جوشکاری باید در نظر گرفت که فلز مذاب واقعی در پایین بوته است وتوسط سرباره شناور پوشانده شده است.
بوته حلزونی یک ظرف سرامیکی یا فلزی است که در آن ممکن است فلزات یا سایر مواد، ذوب شده یا در معرض دمای بسیار بالا قرار گیرند.
درحالی که بوته ها در گذشته معمولاً از خاک رس ساخته می شدند،می توان آن را از هر ماده مقاوم دربرابر دمای کافی برای ذوب شدن یا تغییر در محتوا تهیه کرد.
جوش احتراقی برای جوشکاری ریل های راه آهن استفاده می شود.
کیفیت جوش خالص شیمیایی به دلیل نفوذ گرمای کم به فلزات متصل و محتوای بسیار کم کربن و آلیاژ پایین است.
این مواد آلیاژی از گرمای واکنش ترمیت ذوب و در فلز جوش مخلوط می شوند.
با توجه به آلیاژ ریل جوش داده شده، ترکیب دانه های آلیاژی متفاوت خواهد بود.
از ترمیت مس با استفاده از اکسید مس برای ایجاد اتصالات الکتریکی استفاده می شود.
در این واکنش عموما به دمای بسیار بالایی دست پیدا می کنیم؛هرچند که اکسید فلز مورد استفاده در مقدار این دما تاثیرگذار است.
واکنش دهنده ها معمولاً به صورت پودر تهیه می شوند و واکنش با استفاده از جرقه از فندک سنگ چخماق تحریک می شود.
مورد دیگری که در جوش احتراقی می تواند استفاده شود، بوته گرافیتی دستی است.
از مزایای این بوته ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
یک جوش گرمازا از مقاومت مکانیکی بالاتری نسبت به سایر اشکال جوش برخوردار است ومقاومت در برابر خوردگی بسیار خوبی دارد.
با این حال، این فرآیند نسبت به سایر فرآیندهای جوشکاری ویژگی های منفی دارد.
در زیر اشاره شده است:
جوش احتراقی معمولاً برای جوشکاری هادی های مس استفاده می شود؛اما برای جوشکاری طیف وسیعی از فلزات از جمله فولاد ضد زنگ، چدن، فولاد معمولی، برنج و برنز مناسب است.
این روش ترجیحی اتصال است و در واقع تنها وسیله قابل قبول برای اتصال مس به کابل گالوانیزه است.
جوشکاری ریلی ترمیت مدرن ابتدا به عنوان یکی دیگر از کاربردهای واکنش ترمیت توسعه یافت.
اگرچه امروزه تمام جوش های ریلی با استفاده از فرآیند ترمیت انجام نشده اند؛ اما هم چنان در تمام دنیا یک روش عملیاتی استاندارد در این حوزه به حساب می آید.
